مصطفی سلیمان در کتاب عالی خود «موج فرا رسنده» اشاره می‌کند که هر موج از تغییر ناشی از فناوری – از موتور احتراق داخلی تا اینترنت – جامعه را در مدت زمان کوتاه‌تری نسبت به موج قبلی متحول کرده است. بنابراین، فکر نمی‌کنم مجبور باشیم 30 یا حتی 20 سال صبر کنیم تا هوش مصنوعی به طور کامل در تمام جنبه‌های زندگی نفوذ کند.
به جای آن، بیایید فقط 10 سال به جلو، به سال 2034 نگاه کنیم. تا نیمه دهه آینده، چیزهای زیادی تغییر خواهد کرد، اما هوش مصنوعی چه شکلی خواهد داشت؟ در اینجا چیزی است که من فکر می‌کنم!
آیا جستجو برای هوش مصنوعی عمومی (AGI) پایان یافته است؟
هوش مصنوعی عمومی (AGI) یکی از اهداف نهایی توسعه هوش مصنوعی است.
به طور خاص، به هوش مصنوعی قدرتمندی اشاره دارد که قادر است با صرفا گفته شدن اینکه چه کاری باید انجام دهد، به جای اینکه به آن گفته شود چگونه انجام دهد، هر کاری را یاد بگیرد و انجام دهد. این در تضاد با اکثر هوش مصنوعی محدود امروزی است که تخصصی هستند – برای یادگیری و بهتر شدن در یک کار خاص یا زمینه کاری طراحی شده‌اند.
مدل‌های پایه‌ای چندوجهی امروزی – مانند GPT-4 – با کاربردهای گسترده خود به قابلیت‌های AGI نزدیک به نظر می‌رسند. اما تا سال 2034، ممکن است به چیزی که اکنون “هوش مصنوعی واقعی” در نظر می‌گیریم، دست یافته باشیم. این لزوماً به معنای تولید ربات‌ها یا رایانه‌های هوشمند مانند آنچه در داستان‌های علمی تخیلی دیده‌ایم نیست، بلکه به معنای ارتقای سیستم‌های هوش مصنوعی فعلی برای کار هوشمندانه‌تر و مستقلانه‌تر در کارهای روزمره است.
این بدان معناست که هوش مصنوعی در کمک به ما در محل کار و خانه حتی بیشتر از گذشته بصری و کارآمد خواهد بود و قادر به درک و اجرای وظایف به روش‌هایی است که شاید هرگز فکر نکنیم.
با این حال، دستیابی به AGI همچنین نگرانی‌های اخلاقی را ایجاد می‌کند. در حالی که به این معنا نیست که هوش مصنوعی از هوش انسانی فراتر خواهد رفت (این انفجار، رویدادی جداگانه است)، ما همچنان باید اقداماتی انجام دهیم تا اطمینان حاصل کنیم که هر کاری که انجام می‌دهد به نفع ما باشد. و زمانی که ایده‌های خودش در مورد اینکه این به چه معناست، ممکن است با ایده‌های ما متفاوت باشد، باید تدابیر حفاظتی وجود داشته باشد.
هوش مصنوعی کوانتومی
تا سال 2034، این امکان وجود دارد که ادغام محاسبات کوانتومی و هوش مصنوعی، عصر جدیدی از ابرکامپیوترها و اکتشافات علمی را آغاز کند.
محاسبات کوانتومی پتانسیل سرعت بخشیدن به برخی از محاسبات مورد استفاده در الگوریتم‌های هوش مصنوعی را دارد، برای مثال، به سرعت مشکلات بهینه‌سازی را حل می‌کند که با استفاده از رایانه‌های کلاسیک زمان بسیار بیشتری می‌برد.
این امر قبلاً منجر به پیشرفت‌هایی در کشف دارو و علوم مواد، و همچنین کارایی برنامه‌ریزی مسیر توسط شرکت‌های حمل‌ونقل مانند DHL شده است. طی 10 سال آینده، دسترسی به فناوری محاسبات کوانتومی به طور چشمگیری افزایش خواهد یافت، به این معنی که احتمالاً اکتشافات و کارایی‌های بیشتری به دست آمده است.
ظهور محاسبات کوانتومی همچنین احتمالاً چالش‌های قابل توجهی برای جامعه ایجاد خواهد کرد و تا سال 2024، این موارد می‌توانند موضوعات داغی باشند. به طور خاص، نگرانی‌هایی در مورد اینکه رایانه‌های فوق‌العاده قدرتمند مجهز به هوش مصنوعی برای امنیت و رمزگذاری به چه معناست وجود دارد. برخی پیش بینی می کنند که قدرت محض آنها به این معنی است که توانایی ما برای خصوصی نگه داشتن اطلاعات می تواند به طور موثر ناپدید شود. بیایید امیدوار باشیم که جامعه تا سال 2034 راه حل های قوی برای این مشکلات ارائه دهد!
ابرانسان‌های مجهز به هوش مصنوعی
امروزه ما در مورد توانمندسازی خود با هوش مصنوعی صحبت می‌کنیم، اما تا سال 2034، آیا این امر به نقطه‌ای تکامل یافته است که همه ما اساساً ابرقهرمان هستیم؟
هوش مصنوعی که به فناوری رابط عصبی از نوعی که در حال حاضر در انسان‌ها آزمایش می‌شود، اعمال می‌شود، می‌تواند در تئوری توانایی‌های شناختی ما را افزایش دهد و ما را در یادگیری، به خاطر سپردن اطلاعات و حتی تصمیم‌گیری بهتر کند.
پیشرفت در پروتزهای مجهز به هوش مصنوعی می‌تواند اندام‌های مکانیکی یا اسکلت‌های خارجی را به ما بدهد و ما را بسیار قوی‌تر و از نظر جسمی توانمندتر از آنچه امروز هستیم، کند. ایمپلنت‌های دوربین و لنزمی‌توانند بینایی ما را بهبود بخشند و زوال بینایی در سنین پیری را به گذشته تبدیل کنند. و ابزارهایی که به ما درک عمیق‌تری از رفتارها و تعاملات انسان با انسان می‌دهند می‌توانند به افزایش همدلی و هوش عاطفی ما کمک کنند و به ما امکان می‌دهند تا یکدیگر را بهتر درک کنیم.
با این حال، یک حفاظت مهم این خواهد بود که اطمینان حاصل شود که اینها فقط به نفع نخبگان نیست. شکافی در حال حاضر در جامعه بین افراد دارای فناوری و بدون فناوری وجود دارد. توسعه راه‌هایی برای اطمینان از اینکه این فناوری به نفع اکثر مردم باشد، نه فقط ثروتمندترین افراد یا ساکنان پیشرفته‌ترین کشورها، چالشی مهم برای 10 سال آینده خواهد بود.
ربات‌ها، ربات‌های همکار و دوستان خودکار
در سال‌های اخیر، با به کارگیری هوش مصنوعی برای حل مشکلاتی مانند تعادل و حرکت در مجاورت انسان‌ها، پیشرفت‌های بزرگی در زمینه رباتیک حاصل شده است.
بنابراین، تا سال 2034، ممکن است به نظر منطقی باشد که فکر کنیم رفقای مکانیکی در همه جا دور و بر ما خواهند بود. ربات‌های همکار (Cobots) از محیط‌های صنعتی که امروزه در آن یافت می‌شوند به خانه‌ها، دفاتر، امکانات رفاهی و فضاهای عمومی ما نقل مکان خواهند کرد. ما برای کمک به کارهای خانه و همچنین برای رفاقت و پشتیبانی به آنها اعتماد خواهیم کرد و در صورت نیاز به عمل جراحی، جان خود را به دست آنها خواهیم سپرد.
ربات‌ها به راحتی انواع کارهای یدی (فیزیکی) را از تحویل کالا تا تعمیر جاده‌ها و ساخت‌وساز انجام خواهند داد. و در مناطقی از جهان که جمعیت سالخورده دارند، آنها نقش مهمی در ارائه مراقبت و امنیت برای ما در خانه‌هایمان ایفا خواهند کرد. با ادغام با فناوری زبان طبیعی، آنها با ما صحبت خواهند کرد، در مورد ما یاد خواهند گرفت و شخصیت‌های خود را توسعه خواهند داد. این می‌تواند منجر به ایجاد روابطی با آنها به روشی کاملاً متفاوت از آنچه با سایر فناوری‌ها داشته‌ایم، شود.
در یک دهه آینده، ادغام آنها در جامعه می‌تواند یکی از مهم‌ترین مسائلی باشد که جامعه با آن روبرو است. چه میزان استقلال برای آنها امن است؟ و آیا خطوط اخلاقی وجود دارد که نباید از آنها عبور کنیم وقتی صحبت از رفتار با موجودات هوشمند – حتی آنهایی که خودمان خلق کرده‌ایم – به عنوان ماشین‌های کار و دارایی می‌شود؟
هوش مصنوعی در دولت و اجرای قانون
تا سال 2034، هوش مصنوعی ممکن است به طور محکم در زیرساختی که برای مدیریت امور عمومی و سیستم‌های عدالت استفاده می‌شود، جا افتاده باشد. آیا این به معنای نخست وزیری هوش مصنوعی است که رهبری بهتری نسبت به یک انسان ارائه می‌دهد؟ خوب، بسته به دیدگاه سیاسی شما، ممکن است استدلال کنید که نمی‌تواند بدتر از این باشد. اما من فکر نمی‌کنم در 10 سال آینده برای حکومت هوش مصنوعی آماده باشیم.
در عوض، من فکر می‌کنم شاهد ادغام عمیق‌تر فناوری حکمرانی هوشمند در اداره امور خواهیم بود. این امر فرآیندها را از مدیریت مسیرهای جمع‌آوری زباله تا صدور مجوز و صدور مجوز، تصمیم‌گیری در مورد مسائل مربوط به برنامه‌ریزی شهری و اطمینان از ارائه خدمات به روشی ارزشمند و شخصی‌سازی شده برای هر شهروند، ساده می‌کند.
کسانی که در قانون‌گذاری و سیاست‌گذاری دخیل هستند از هوش مصنوعی برای درک خواسته‌های عموم و تعیین اولویت‌های خود از آنجا استفاده می‌کنند. به طور فعال مسائلی را که احتمالاً در آینده نگران‌کننده هستند پیش‌بینی می‌کند تا بتوان گام‌هایی برای از بین بردن آنها در جوانی برداشت. به طور مشابه، پلیس به طور معمول از فناوری پیش‌بینی برای پیش‌بینی محل وقوع جرم و حتی افرادی که احتمال وقوع جرم را دارند، استفاده می‌کند. این قابلیت‌ها بخش مهمی از گفتمان در سال 2034 خواهد بود، زیرا ما خود را به طور فزاینده‌ای تحت نظارت دولت و فناوری اجرای قانون می‌بینیم، و اجتناب از باقی گذاشتن ردپای دیجیتالی در هر کجا که می‌روید به طور فزاینده‌ای دشوار می‌شود.
مرجع: https://bernardmarr.com/the-biggest-ai-trends-in-the-next-10-years/